2. Cum benigna
SI X T U S V.
VII
Facultates et Indulgentiæ Archiconfraternitatis Confalonis de Urbe pro subventione Redemptionis Captivorum.
Edita Anno D. 1586
SIXTUS EPISCOPUS
Servus Servorum Dei.
Ad perpetuam rei memoriam,
Exordium.
Cum benigna Mater Ecclesia filios, qui suos in teterrima infidelium captivitate constituti, non solum corporum, sed etiam animarum discrimen patiuntur, adeo intimis misericordiæ suæ visceribus complectatur, ut pro illis in libertatem reducendis, facultates susa libenter exponat, sacrisque rebus, & pretiosis vasis materna liberalitate non parcat.
Nos, qui ipsius Ecclesiae administrationem curae nostrae divina dispositione commissam gerimus, magnopere adstrictos esse cognoscimus, ut eorumdem Captivorum, qui in Baptismatis fonte Christum induerunt, Templumque Dei facti sunt miserandis calamitatibus, & tormentis, quibus in odium Christiani nominis saevissime excruciantur condolentes illorum libertatem dilectione, ac religione ipsa procuremus, & quae propterea pie facta fuisse comperimus, ut firmiora perdurent, confirmanda, & innovanda fore censeamus, ac ne tam pium opus, quod caeteris corporalibus misericordiae operibus antecellit, & in quo uno fere omnia quasi per compendium simul exercentur, necessariis subsidiis deferatur, operarias manus interponendas, Chistifidelibas agros uberes, in quibus charitatis semina mittant, messem in Regno Coelorum amplissimam expectaturi, toto cordis affectu offerendos esse judicavimus: illos spiritualibus muneribus, Indulgentiis videlicet, & peccatorum remissionibus invitantes, ut ad tantae, & tam salutaris operationis exercitium vehementius excitentur, promptioresque reddantur, & piis eorum eleemosinis redempti gratiarum Deo referant actiones.
§.1. Dudum siquidem fel. rec. Gregorius Papa XIII. Praedecessor noster, miserorum Captivorum, & praesertim eorum, qui suæ, & Sedis Apostolicae temporali ditioni subjecti erant, oppressionibus, ne languescente carnis infirmitate, ac verbi Dei praedicatione, & Sacramentorum solatio destitutis, desperationi succumbentes, ad susceptae in Baptismo fidei desertionem ( uti non raro, proh dolor! solet contingere ) inducerentur, succurrere volens, redimendorum Captivorum (p.163)
jduraque Dei farti stfnt «toiiBeffatidts tibus f & tormentis , us in odirnn Christiani neminis saevissime excruciantur con* dolentes illorum libertatem dilectione 9 ac religione ipsa procuremus, & quae propterea pie facta fuisse comperimus 9 ut firmiora perdurent 9 confirmanda 9 & innovanda fore censeamus 9. ac jne tam pium opus 9 quod caeteris corporalibus misericordiae operibus antecellit 9 & in quo uno fere omnia quasi per compendium simul exercentur, necessariis subsidiis deferatur , operarias ma* nus interponendas., Chistifidelibas agros ube* res 9 in quibus charitatis semina mittant 9 messem in Regno Coelorum amplissimam ext pectaturi, toto cordis affectu offerendos es* se judicavimus: illòs spiritualibus muneribus 9 Indulgentiis videlicet 9 & peccatorum remissionibus invitantes 9 ut ad tantae 9 & tam salutaris operationis exercitium vehementius excitentur 9 promptioresque reddam tur f & piis eorum eleemosinis redempti gratiarum Deo referant actiones.
$.1. Dudum siquidem fel. ree. Gregorius Papa XIII. Praedecessor noster, miserorum Captivorum, & praesertim eorum $ qui. sute, & Sedis Apostolicae temporali ditioni subjecti erant » oppressionibus 9 ne languescente carnis infirmitate 9 ac verbi Dei praedicatione , & Sacramentorum solatio destitutist desperationi succumbentes 9 ad susceptae in Baptismo fidei desertionem
